Μια χριστιανική απάντηση στις πανδημίες

Του Daniel Nie, Bart’s και London School of Medicine and Dentistry, Αύγουστος 2020

Εισαγωγή

Το 2020 ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά, με πολύ λίγους ανθρώπους να προβληματίζονται για  τις εκτεταμένες επιπτώσεις που τυχόν θα προέκυπταν  από την πανδημία COVID-19. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν την καταστροφική επίδραση του κορωνοϊού με περισσότερους από 750.000 θανάτους που αποδίδονται άμεσα στον ιό και πάνω από 20 εκατομμύρια επιβεβαιωμένα κρούσματα σε 213 χώρες, έως τις 20 Αυγούστου 2020[1].

Ολόκληρος ο κόσμος έχει σταματήσει να λειτουργεί ομαλά, με αναγκαστική την αλλαγή στα «ομαλά» μέσα διαβίωσης και αρχίζει πλέον να διαφαίνεται ως αναπόφευκτο πως η ζωή πέρα ​​από τον COVID θα είναι σημαντικά διαφορετική από αυτήν που ήταν πριν.

Αυτό το θέμα με ενδιαφέρει ιδιαίτερα επειδή σπουδάζω, στον τομέα της ιατρικής, την παγκόσμια υγεία αλλά και ως χριστιανό. Έτσι, αυτό με ανάγκασε να θέσω μερικά  βαθύτερα ερωτήματα, όπως «Πού είναι ο Θεός εν μέσω της πανδημίας του κορωνοϊού»; Με ώθησε επίσης να ερευνήσω αν η χριστιανική πίστη έχει επαρκείς και ισχυρές απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα. Ο κόσμος κράζει για ελπίδα και νόημα στη ζωή και είμαι πεπεισμένος ότι το Ευαγγέλιο έχει να προσφέρει όχι μόνο μια απάντηση αλλά και κάτι παραπάνω.

Ιοί: φίλοι ή εχθροί;

Η λέξη «ιός» προκαλεί αρνητικές σκέψεις, καθώς συνδέεται συνήθως με μια ομάδα παθολογικών μικροοργανισμών που προκαλούν ασθένειες και θάνατο. Ήταν όμως πάντα έτσι τα πράγματα; Με άλλα λόγια, ήταν οι ιοί εγγενώς κακόβουλοι από την αρχή; Σε τελική ανάλυση, και επιβεβαιώνοντας ένα κεντρικό χριστιανικό δόγμα, ότι στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη[2], αυτό πρέπει σαφώς να περιλάμβανε και ιούς. Εάν οι ιοί είναι εγγενώς κακοί, τότε αυτό θέτει υπό αμφισβήτηση την καλοσύνη του Θεού ο Οποίος συμπεριέλαβε ιούς στη δημιουργία Του.

Παραδόξως, για πολλούς οι ιοί είναι σημαντικής σημασίας για το οικοσύστημα του κόσμου. Είναι μη ζωντανοί μικροοργανισμοί που αποτελούνται από γενετικό υλικό (DNA ή RNA) καλυμμένο με μια πρωτεϊνική επικάλυψη και που αναπαράγονται με προσκόλληση στα κύτταρα-στόχους και χρησιμοποιούν ως «μηχανή» την αναπαραγωγή αντιγράφων του εαυτού τους. Υπάρχουν πάνω από 100 εκατομμύρια διαφορετικοί τύποι ιών στη γη, με μόνο 21 τύπους που είναι γνωστό ότι είναι επιβλαβείς για τον άνθρωπο[3]. Αυτό σημαίνει ότι μόνο το 0,000021% όλων των τύπων των ιών είναι μολυσματικοί για τον άνθρωπο, ένα μικροσκοπικά μικρό ποσοστό.

Επιπλέον, ο ρόλος των ιών στο οικοσύστημα είναι πιο κρίσιμος από τη φήμη που τους αποδίδεται συχνά στα μέσα ενημέρωσης. Στην πραγματικότητα, οι ιολόγοι λένε ότι εάν όλοι οι ιοί είχαν εξαλειφθεί από το πρόσωπο της γης, η ζωή (συμπεριλαμβανομένης της ανθρωπότητας) θα είχε τελειώσει. Πώς κι έτσι[4]; Για παράδειγμα, στα θηλαστικά ο πλακούντας είναι ένα από τα βασικά όργανα για την αναπαραγωγή. Ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά στο γονίδιο που κωδικοποιεί τη συνκυτίνη, μια πρωτεΐνη μεμβράνης του πλακούντα, διαπιστώνουμε πως το γονίδιο έχει την καταγωγή του σε ρετροϊούς οι οποίοι είχαν ενσωματώσει τις γενετικές τους πληροφορίες μολύνοντας τα γονιδιώματα του ξενιστή τους εδώ και πολύ καιρό[5].

Επιπλέον, μαίνεται ένας εμφύλιος πόλεμος στην κοινότητα των μικροοργανισμών όπου οι φάγοι (ένας τύπος ιού) μολύνουν βακτήρια για να περιορίσουν τον πληθυσμό τους στον ωκεανό. Χωρίς «φάγους», αυτοί οι βακτηριακοί πληθυσμοί θα αυξάνονταν επικίνδυνα οδηγώντας στην εκρίζωση από τους ωκεανούς του πλαγκτόν, που παράγει οξυγόνο, λόγω της έλλειψης διαθέσιμων θρεπτικών συστατικών[6]. Υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα για το πώς οι ιοί, πόσο μάλλον τα βακτήρια και οι μύκητες, προσφέρουν τεράστια οφέλη στο οικοσύστημα του κόσμου. Βλέπουμε πως η ύπαρξη ιών και μικροοργανισμών αντί να αποκαλύπτει ένα ελάττωμα στον χαρακτήρα του Θεού, μας οδηγούν μέσω της δημιουργίας σε δέος και θαυμασμό για τον Θεό.

Μια χριστιανική απάντηση

Ο Phillip Yancey ρωτήθηκε κάποτε αν θα μπορούσε να ονομάσει ένα πράγμα που προσφέρει η χριστιανική πίστη και που ο υπόλοιπος κόσμος δεν μπορεί. Η απάντησή του: «η χάρη». Ο Απόστολος Ιωάννης προχωρά ακόμα πιο πέρα όταν γράφει στον διαχρονικό ευαγγελικό πρόλογό του: «χάρις και αλήθεια» που προέρχονται από ένα πρόσωπο, τον Ιησού Χριστό[7]. Οι χριστιανοί  κηρύττουν τον Ιησού που είναι σε θέση να μας παρηγορήσει με χάρη και αλήθεια σε μια περίοδο κρίσης.

Το θέμα των ιών μπορεί να οδηγήσει και σε μακρά φιλοσοφική συζήτηση περί θεοδικίας, αλλά διαπιστώνουμε πως αυτό δεν είναι απαραίτητα ένα επαρκές επιχείρημα, έστω κι αν αυτό μας ικανοποιεί διανοητικά. Η παρουσία κάποιου είναι αυτό που μας ικανοποιεί βιωματικά.

Ο καθηγητής John Wyatt είπε κάποτε: «Ο πόνος δεν είναι ερώτημα που απαιτεί απάντηση^. δεν είναι πρόβλημα που ζητά λύση^. είναι μυστήριο που έχει ανάγκη την παρουσία»[8]. Έτσι δεν είναι; Βάσιμα επιχειρήματα δεν κάνουν τον πόνο να φύγει, όμως ένας φίλος που μας παρηγορεί[9] μας κάνει καλό, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.

Στον Χριστό βρίσκουμε μια ανθρώπινη Παρουσία που ασκεί χάρη με το να μας συμπονά[10] με κάθε τρόπο στις θλίψεις που μας μαστίζουν, έχοντας βιώσει ο Ίδιος έντονη θλίψη και αγωνία ενώ βρισκόταν στη γη. Κλαίει με συμπόνια με αυτούς που περνούν τα πιο ακραία βάσανα[11], ενώ προτρέπει τους δικούς Του να κλαίνε με αυτούς που κλαίνε[12] για αμοιβαία ενθάρρυνση και παρηγοριά. Επιπλέον, μας αποκαλύπτει την αλήθεια για αυτόν τον κόσμο, ότι δεν είναι αυτό που υποτίθεται ότι είναι, αλλά ότι έχει διαφθαρεί από την αμαρτία και βρίσκεται σε τροχιά φθοράς[13]. Παρόλα αυτά μας προσφέρει μια ελπίδα για έναν νέο ουρανό και μια νέα γη που κατεβαίνει από τον ουρανό χωρίς αμαρτία, βάσανα και θάνατο[14]. Αυτή την ελπίδα μπορούμε να προσφέρουμε στον κόσμο.

---

 

Η έκθεση αυτή κέρδισε το πρώτο βραβείο στον ετήσιο διαγωνισμό του 2020 που διοργανώνει ο βρετανικός Σύλλογος Χριστιανών Επιστημόνων Christians in Science με σκοπό την προώθηση ταλαντούχων επιστημονικών συγγραφέων μεταξύ φοιτητών, σε θέματα «Επιστήμης και Πίστης». Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του Συλλόγου https://www.cis.org.uk/students/essay-competition/. Απόδοση στα ελληνικά από τον Έραστο Φίλο, Δρα Φυσικών Επιστημών.

————————————

[1]    Αριθμός νεκρών από κορωνοϊό και τάσεις, διαθέσιμο στο: https://www.worldometers.info/coronavirus/coronavirus-death-toll/, [αναζήτηση στις 20 Αυγούστου 2020].

[2]    Γένεση 1:1.

[3]    P. Pollard, «Είναι πραγματικά οι ιοί ζωτικής σημασίας για την ύπαρξή μας;», Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ  2015, διαθέσιμο στο: https://www.weforum.org/agenda/2015/11/are-viruses-actually-vital-for-our-existence/ [αναζήτηση στις 23 Αυγούστου 2020].

[4]    R. Nuwer, «Γιατί ο κόσμος χρειάζεται ιούς για να λειτουργεί», bbc.com, 2020, διαθέσιμο στο: https://www.bbc.com/future/article/20200617-what-if-all-viruses-disappeared [αναζήτηση στις 23 Αυγούστου 2020].

[5]    American Society for Microbiology, «Ιοί: Έχετε ακούσει τα κακά, εδώ είναι τα καλά», ScienceDaily, 30 Aπρ. 2015, https://www.sciencedaily.com/releases/2015/04/150430170750.htm.

[6]    R. Nuwer, ομ.

[7]    Ιωάν. 1:17.

[8]    J. Wyatt, Υποθέσεις ζωής και θανάτου, 2^η έκδ., (IVP, 2009).

[9]    Παροιμ. 17:17.

[10]   Εβραίους 4:15.

[11]   Ιωάν. 11:33-35.

[12]   Ρωμ. 12:15.

[13]   Ρωμ. 8:20-22

[14]   Αποκ. 21:1-4.