Σκέψεις σχετικά με το πρόβλημα του κακού (Διαδικτυακή Ομιλία)

Το κακό προκύπτει όταν τα πράγματα δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι, δηλαδή όχι όπως είχαν αρχικά σχεδιαστεί. Το πρόβλημα του κακού συχνά προβάλλεται ως επιχείρημα για την μη ύπαρξη του Θεού: Πώς συμβιβάζεται η ύπαρξη του κακού με ένα πανάγαθο, πάνσοφο και παντοδύναμο Θεό. Το πρόβλημα περιγράφεται θεωρητικά και πρακτικά. Στη πρακτική του πτυχή βρίσκεται η δυσκολία να πιστέψει κάποιος σε έναν Θεό ο οποίος αγαπάει τον κόσμο, όταν στον κόσμο υπάρχουν επιδημίες, πόλεμοι, δολοφονίες, βιασμοί, τρομοκρατικές επιθέσεις όπου αθώα παιδιά, γυναίκες και άντρες, ή αγαπημένα μας πρόσωπα γίνονται θύματα.

Αυτοί που χρησιμοποιούν αυτό ως επιχείρημα κατά του Θεού πρέπει να δώσουν εξήγηση σχετικά με το γιατί η ύπαρξη του κακού είναι (γι’ αυτούς) πρόβλημα, αν υποτίθεται ο Θεός και το αγαθό δεν υπάρχουν. Το «κακό», λοιπόν, είναι έννοια σχετική. Για να σε προβληματίζει το κακό, πρέπει να γνωρίζεις τι είναι το καλό. Μπορεί να υπάρχει το καλό χωρίς το κακό, αλλά δεν μπορεί να υπάρχει το κακό χωρίς το καλό. Το καλό δεν είναι σύντροφος του κακού. Είναι προγενέστερό του. Γι’ αυτό και το κακό είναι οντολογικά παρασιτικό: η στέρηση του καλού.

Κατεβάστε ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας εδώ.

---